Česká chodecká štafeta Martínková-Hlaváč se na OH těsně neprobojovala. Skvělý Zajíček vytvořil nejlepší český historický výkon kategorie U23 na 20km - 1:24:10! Morávek se na 20km vytrápil v čase 1:28:32. Výborná Klimentová se nominovala na MS U20 do Limy v obrovském osobním rekordu na 10km - 46:28. Kvalitní výkon v U20 na 10km předvedla i Franklová, taktéž v osobním rekordu - 49:04. A proč na tuto vrcholnou akci neodjel nominovaný trenér Piták, který měl za úkol dovést českou maratonskou štafetu na OH? Škoda, že za sebe neposlal adekvátní náhradu, možná to byl ten pověstný malý kousíček, který k vybojování OH nominace nakonec chyběl......  

WYNIKI CHODU NA 10KM MĘŻCZYŹNI

WYNIKI SCHODU NA 10KM KOBIETY

WYNIKI CHODU NA 20KM MĘŻCZYŹNI

WYNIKI SCHODU NA 20KM KOBIETY

RESULTS  MARATHON RACE WALK MIXED RELAY

Letošní první vrcholnou chodeckou soutěž, mistrovství světa chodeckých týmů, hostila o uplynulém víkendu turecká Antalya.

Turci neponechali nic náhodě a v loňském roce vyrazili na studijní cestu do Poděbrad, kde probíhalo ME chodeckých týmů.

V Turecku se pravidelně koná v lednu/únoru závod bronzové úrovně. Ten se řadu let odehrával na silnici u pláže Konyaaltı. V letošním roce se však přesunul k Expu a v Expu se, bohužel, konal i závod MS. Bohužel je zcela na místě. Výstavu nazvanou Expo pořádali Turci v roce 2016 a od té doby areál, který se nachází mimo město, chátral. A bylo to znát na každém kroku.

V sobotu, den před hlavním závodem, se Turci po vzoru Poděbrad rozhodli uspořádat testovací závod. Je otázkou, co testovali. Prvním zádrhelem se ukázala být již samotná registrace ke startu. Masters atleti a atletky brzy zjistili, že přes registrační formulář TAF se prostě nedá projít a systém je odmítne. Navíc propagace závodu byla nulová a většina zájemců o start to při problémech s registrací jednoduše vzdala. Za ty odolné to vybojovali Češi a po asi 3 týdnech od spuštění registrace byl systém konečně funkční!

V sobotní podvečer se pak masters atleti společně s mládeží (šel se i šampionát Turecka na 3 km žákovských kategorií) postavili na start. Ke štěstí všech na místo jako první dorazili opět Češi a naše mini výprava absolvovala uhádanou a ukřičenou anabázi, po které nakonec i turecká ochranka pochopila oč jde a pořadatelé umožnili závodníkům vyrazit do Svolavatelny. Štastlivci dorazivší po Češích ani netušili, co se odehrávalo o pár minut dříve. I tak někteří účastníci masters závodu označovali organizaci závodu slovy “Afrika”. Ukázalo se že testovací závod bude svérázný. Časomíra ještě nebyla plně funkční a tak se šel závod měřený na ruku na 2km dlouhém, ještě nedokončeném okruhu. Společný start s dětmi byl sice opožděn, ale nakonec se vyrazilo.

V Masters závodě zvítězil s přehledem Polák Lipiec, jeho čas bohužel neznáme, zpracovat výsledky stále ještě pořadatelé nezvládli. Druhé místo pro sebe získal Josef Smola a po zmatcích, kdy účastníkům začali rozdělovat medaile se zpožděním a vítěze zcela propásli, se dočkal i krásné a po tureckém dobrodružství opravdu zasloužené medaile. Původně slibované vyhlášení nakonec proběhlo pouze pro mládež a to jen mikrofonem, podium 12 h před startem závodu ještě neexistovalo. Je až s podivem, co dokázali Turci přes noc dodělat. Závodní trať byla, pohledem diváka, nekonečná. 1km rovinka tam a další kilometr zpět. Při závodě masters atletů fučelo, až se palmy ohýbaly, druhý den bylo počasí výrazně lepší. Okruh byl pro diváky téměř nedosažitelný. Fanoušci mohli sledovat asi tak 400m celé trati zbytek byl nedostupný. Tam, kde nebylo zázemí závodu, tam byl plot, ochranka eventuelně na druhé straně svodidla, plot a pole. Potencionální diváci často přijeli, chvíli okouněli a raději odjeli na pláž, neb ve zpustlém areálu prostě nebylo vůbec nic.

V 7h ráno byl okruh připraven pro start prvního závodu. V závodu juniorů na 10 km startoval v českém dresu Albert Kukla. Ten se k závodu kvalifikoval již v Dudincích, následně se zvládnul zlepšit skoro o 90 sec a v Turecku toužil osobáček vylepšit. K závodu nastoupilo 51 chodců. Zvítězil Australan Beacroft v rekordu své země U20 39:56. O pouhou sekundu zpět byl Číňan Shi.

Jak obrovský je rozdíl mezi evropskou a světovou chůzi se přesvědčil evropský šampion Weigel. I přes osobní rekord sub 41 minut skončil “až” 10. Albert Kukla do 6 km bojoval ve třetí desítce o OR, pak mu však zcela vypnuly nohy a propadl se na konečné 31.místo ve svém druhém nejlepším čase 43:29. Sám chtěl sice více, ale rozhodně nezklamal. Za ideálním poděbradským výkonem sice zaostal, ale potvrdil výkonnostní růst a stabilizoval výkonnost sub 44 min. Do příštího roku, kdy přejde do dospělé kategorie, se jedná o velký příslib.

V závodě žen jsme měly hned 2 zástupkyně. Závod juniorek rozešlo celé startovní pole čítající 49 chodkyň rozvážně. Tempo 4:45 udrželo většinu závodnic pohromadě.

Děvčata do toho začala pořádně šlapat až po 4 km. Vítězkou se stala Číňanka Yang (45:06) před dvojicí Španělek. Naše Ema Klimentová si přijela pro limit do Limy. Od začátku se pohybovala ve druhé desítce, dokázala reagovat na zrychlení závodu a odměnou jí bylo nejlepší umístění českého atleta / atletky při MS a především obrovský osobní rekord 46:28 a může si začít balit do Limy. Pro závod na dráze bude třeba zapracovat na technice, Ema měla opět 2 červené karty a je třeba tento pravidelný vzkaz rozhodčích brát v potaz. Především však Ema zaslouží velkou gratulaci ke kvalitnímu výkonu, OR a splnění limitu. Bravo!!!

Kvalitní výkon předvedla i Alžběta Franklová. Ta dokončila závod 25. v novém OR 49:04. Obě děvčata jsou výbornou vizitkou trenérky Čermákové. Tým jniorek byl po hříchu jediný, který česká reprezentace dokázala postavit. V soutěži družstev skončila děvčata 6 z 15 týmů.

Při 20 km závodu žen chyběla česká vlaječka. Při startu Martínkové ve štafetě bohužel aktuálně nemáme další ženu s odpovídající výkonností. Ďurdiaková letos ještě nestartovala a jediný výkon na 20 km z loňska by ji ke startu stejně neopravňoval. Zlato si na krk pověsila vítězka poděbradského závodu, peruánská kráska Kimberly Garcia Leon (1:27:12).

Po ženách se ke startu postavili muži. Vítěze nebyl nikdo jiný, než švédský viking. Česká jednička Vít Hlaváč soustředil síly na štafetu a na startu tak byli o 6 let mladší Morávek se Zajíčkem. Oba vyrazili de facto bok po boku a první 2,5 km se pohybovali v šesté desítce s totožnými mezičasy. Zatímco Zajíček dokázal následně zrychlovat, Morávek se obrovsky trápil a tempo již na třetím kilometru uvadalo. Závod nepřepálil, 5 km těsně nad 21 min je pro něj běžné, ale tohle nebyl jeho den. Ke cti mu slouží, že závod vůbec dokázal dokončit. Na ne příliš zábavné trati to musely být dlouhé kilometry. Morávek došel zklamaný na 61.místě v čase 1:28:32 a jistě získal velmi cennou zkušenost.

Zajíček předváděl jiný závod. Už na trojce šel s mírným náskokem, který dále zvyšoval. 10 km za rovných 41 minut znamená nový osobní rekord. Zajíček pak sice zvolnil, ale výkon 1:24:10 snese nejpřísnější měřítka. V horkém dni si vedl výborně. Svým výkonem zlepšil loňský nejlepší český historický výkon kategorie U23 Morávka z Espaa (1:25:33) a zařadil se na 9. místo českých historických tabulek. Bravo! I tak, stejně jako v loňském roce, se nad jeho výkonem vznáší černý mráček. Česká výprava 7 závodníků měla k dispozici v nominaci 2 trenéry, dvojici Čermáková - Piták. Piták ve výpravě reálně neměl jediného svěřence (byl mu připsán Hlaváč) a jeho nominace byla těžko ospravedlnitelná. Stejně jako do Espaa opět nezbylo místo na Karla Ketnera, který do Espaa i Antalye poslal 2 svěřence. Skandální na celé situaci je především to, že trenér Piták vůbec neodcestoval a jeho místo na občerstvovačce zabral junior Kukla, svěřenec nenominovaného Ketnera, který evidentně není vítán. Slovy klasika v podání legendárního Václava Postráneckého “Chce se mi zvracet”. Jak dlouho ještě budeme nominovat za pofiderní zásluhy a ne na základě toho, kdo má na startu své lidi?

Štafetový závod byl nejen o světovém rekordu, ale i o prvním skutečném testu nové disciplíny a OH kvalifikaci. Závod startoval hodinu po poledni a na trati v té době bylo opravdu pekelně. Prvních 22 týmů postupovalo přímo (5 nejlepších zemí mohlo mít 2 zástupce) a další 3 štafety se do Paříže nominují časem. Ke štafetovému startu se tak postavila většina elitních chodců a chodkyň. Závod zahájili muži 12 km úsekem. Vit Hlaváč procházel desítkou na své poměry v kvalitním čase 41:36 a předával po 12 km Elišce Martínkové z 36. pozice. Martínková šla na hraně svých možností, dostala českou dvojici do první 30 a tedy na postupové pozice (mnohé štafety před ní se z OH kvalifikace škrtaly), tempo na úrovni 4:25/km však bohužel nedokázala udržet v technických mezích. Přišly 3 červené karty za kontakt a Eliška tak putovala na 3 min do penalty zóny a pořadím se česká štafeta propadla na úrovni 40. místa. Vítek se snažil, ovšem při první červené kartě i on putoval na minutu do penalty zóny a tak předával Elišce na úrovni 37. místa. Stejně jako všechny závodnice, i Eliška šla druhou desítku o něco volněji, vrátit se do závodu po 45 minutové pauze je pro všechny nesmírně náročné a již technicky jistějším krokem dokázala závod dokončit na 34.místě. V rámci OH kvalifikace jsme byli 2 místa od postupu a bohužel v tuto chvíli česká štafeta není na OH ani časem. Česká dvojice je první pod čarou. Oba závodníci bojovali ze všech sil a připsali si alespoň nový národní rekord 3:08:52.

Celý závod byl ukázkou vůle, rychlého závodu a současně nutnosti jít co nejlépe technicky. Počet minut prožitých v penalty zone rozhodoval v mnoha případech. Kdo bude chtít v boji o pařížské medaile uspět, bude muset zvolit jinou taktiku, než se předpokládalo. Je lepší jít o minutu volněji a technicky jistě, než jít za hranicí a přijít o vše. To byl případ druhé francouzské štafety, brazilská dvojice přišla o titul mistrů světa a skončila až pátá doslova v posledních dvou okruzích, slovenská dvojice Úradník - Czaková  z jasného postupu a famózní 12 příčky předala postup dvojici Černý - Burzalová. A dalo by se pokračovat.

Heroický výkon předvedla kanadská štafeta. Nesourodá dvojice Dunfee - Lundman spoléhala na to, že Dunfee půjde super rychle o Olivia chodící mimo úroveň potřebnou pro OH zajde své maximum. Závodnice, která se zřídka dostane pod 49 min si však obrovskou vůlí v posledních metrech olympijský sen vybojovala.

Zvítězial italská dvojice  Fortunato - Trapletti v novém světovém rekordu 2:56:45. Vítězství jim přinesl především technicky dokonalý výkon.

Celkové hodnocení MS chodeckých týmů je z českého pohledu rozporuplné. Týmy jsme až na výjimku sestavit nedokázali. Výkony jednotlivců však musíme hodnotit ve všech případech kladně, neb Morávek závod dokázal dokončit a na to by si v polovině závodu vsadil málokdo. Ostatní předvedli buď výborné či velmi dobré výkony na hraně svých možností. Nevyšla kvalifikace na OH, což je jistě zklamáním především pro atlety samotné, při pohledu do startovních listin bylo jasné, že postup bude na hraně možností našich chodců. Je na čem pracovat, ale tým je mladý (až na Vítka, ten je již zkušený závodník) a je tam potenciál. Reprezentace na úrovni jednotlivců rozhodně zaslouží pochvalu.

Termin wyścigu to 5^th maja 2024 r. w Bańskiej Bystrzycy na Słowacji.

W przypadku zainteresowania prosimy o przesłanie formularza zgłoszeniowego do 3 maja do godziny 12:00. ten email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, musisz mieć włączoną obsługę JavaScript.

Więcej informacji na stronie: www.bcfduklabb.sk

W razie pytań nie wahaj się napisać e-mail na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, musisz mieć włączoną obsługę JavaScript.

Pozdrawiamy,

W niedzielę 28.4. w Nowym Mieście nad Metují odbędzie się pierwszy bieg mistrzowski dla dorosłych na dystansie 10 000 m pieszo na torze. Wyścig będzie częścią tradycyjnego wyścigu pieszego Točená desítka, poza wyścigiem MČR o pierwsze punkty ligowe w tym roku walczyć będą także piesi i kobiety.

Kryterium nominacji – ranking na Igrzyska Olimpijskie i Europejskie – skłoniło działaczy lekkoatletycznych do zorganizowania nowego wyścigu o mistrzostwo. Kwalifikacje do dużych wyścigów będą coraz trudniejsze, limity są bardzo rygorystyczne i trzeba wykorzystywać szanse, jakie daje ranking. Bieg na 10 000 m zaliczany jest do pierwszej dwudziestki, a biegi mistrzowskie pozwalają naszym elitarnym sportowcom zdobywać dodatkowe punkty za zwycięstwo. Oprócz sędziów krajowych, zawody będą oceniane także przez 3 sędziów na poziomie międzynarodowym.

To zasługa organizatorów wyścigu, na czele z Davidem Šnajdre, że zechcieli dodać do wyścigu strefę karną, która w naszym kraju praktycznie nie jest stosowana, z wyjątkiem Poděbrad i Zittau. Miejmy nadzieję, że będą przykładem dla innych organizatorów, zbudowanie pit lane nie jest trudne.

Możemy spodziewać się udziału całej czołowej czeskiej drużyny, a szczególnie w wyścigu mężczyzn, gdzie stworzyliśmy świetną rywalizację, będzie co oglądać, biorąc pod uwagę czwórkę Hlaváč – Morávek – Zajíček i, nieoczekiwanie, Gdula. Dobrze spisał się w Poděbradach, a w weekend spisał się znakomicie na dystansie półmaratonu MČR w Pardubicach, gdzie w bardzo dobrym czasie 7:1:10 zajął 20. miejsce!

Rostislav Kolář w pięknym artykule napisał coś o historii marszu na 10 000 m. Dziękujemy za jego wkład:

Mistrzowska dyscyplina marszu na 10 000 m w perspektywie historycznej – autor Rostislav Kolář:

Artykuł ten poświęcony jest pamięci m.in. niedoścignionego promotora chodu sportowego, trenera, byłego reprezentanta Pana MUDr. Petra Brandejskiego.

Środowisko piesze jednoznacznie z zadowoleniem przyjmuje włączenie mistrzostw w chodzie na 10 000 m do kalendarza zawodów. Przede wszystkim jednak należy zaznaczyć, że nie jest to do końca nowość w dyscyplinach mistrzowskich. Na dystansie 10 000 m, czyli na torze, już ponad 100 lat temu chodziarze walczyli o tytuły mistrzowskie (sic!).

Ale uporządkujmy to, bo jest to dyscyplina z bardzo burzliwą historią w dziejach lekkoatletyki, która przyniosła Czechosłowacji niezwykłe sukcesy. Krótki zarys przybliży nam wyjątkowość samego biegu na 10 000 m i z pewnością będzie inspiracją dla naszych zawodników, zwłaszcza jeśli chodzi o osiągnięte wówczas wyniki.

Odbył się nawet bieg na 10 000 m w marszu Dyscyplina olimpijska, już w 1912 roku na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie, gdzie Czechy reprezentował Rudolf Richter (zwyciężył Kanadyjczyk GH Goulding z czasem 46:28,4). Po I wojnie światowej, na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 r. w biegu na 10 000 m pieszego (oraz w biegu na 3 m) wielokrotny rekordzista Czechosłowacji Josef Šlehofer (zwycięzcą został U. Frigerio z Włoch w czasie 000:48). Bieg na 06,2 10 m marszu był kolejnym w programie Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 000 roku, w którym zwyciężył U. Frigerio z Włoch z czasem 1924:47. Bieg na 49 10 m marszu powraca do programu igrzysk olimpijskich po II. II wojny światowej na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, którą Mikaelsson ze Szwecji zdobył z rekordem olimpijskim 000:45. Ostatni raz bieg na 13,2 10 m odbył się na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 000 r., gdzie Szwed Mikaelsson obronił swoje zwycięstwo, uzyskując rekord olimpijski 1952:45. Czechosłowak Josef Doležal w splicie był piąty z czasem 02,8:47 (do finału nie dostał się z powodu kontuzji, ale jednocześnie zdobył na tych zawodach srebrny medal w biegu na 06,2 km marszu).

Jeśli chodzi Mistrzostwa Europyw programie biegu na 10 000 m pieszego znajdował się w 1950 r. w Brukseli i w 1954 r. w Bernie, gdzie nasz reprezentant, rekordzista świata Josef Doležal, zwyciężył z czasem 45:01,8, wyprzedzając o ponad trzy czwarte minuty A. Jegorowa z ZSRR.

Największym wydarzeniem w samej powojennej Czechosłowacji, jeśli chodzi o bieg na 10 000 m marszu, był pamiętny mecz mistrza sportu Václava Balšána ze Szwedem Wernerem Hardmem, który odbył się 24 października 10 r. na Praskim Strahovie w przed ponad 1945 20 ludzi. widzowie. Tego dnia czechosłowacki zawodnik wyzwał na pojedynek rekordzistę świata Hardma i po dramatycznym pojedynku ustanowił nowy rekord świata z czasem 42:31,0, który jednak nie został uznany przez Międzynarodową Federację Chodzenia za rekord świata ze względu na dodatkowe wątpliwości.

Można zatem stwierdzić, że bieg na 10 000 m przeszedł do historii Republiki Czeskiej, czy też czechosłowackiej lekkoatletyki, napisana złotymi literami. A teraz możemy skupić się na Mistrzostwach Republiki w samej tej dyscyplinie.

Pierwsze Mistrzostwa Republiki Czechosłowackiej w biegu na 10 000 m odbyło się już 104 lata temu, czyli w 1920 roku (25 lipca), na stadionie Letná w Pradze, który był także miejscem rozgrywania mistrzostw w kolejnych latach. Zwycięzcą został Josef Šlehofer z AC Praha 7 z czasem 1890:52, drugi był Jan Plichta z SK Slavia Praga (57,6:53), a trzeci František Štětina z AC Sparta Praga (58,8:55). W 32 r. J. Šlehofer obronił mistrzostwo w czasie 1921:51, wygrywając do 23 r. (1924:49). Po kilkuletniej przerwie bieg na 05,6 10 m marszu powraca do programu Mistrzostw Czech. Republiki w 000 r., kiedy to wspomniany wyżej Václav Balšán z AC Praha 1932 zwyciężył z czasem 1890:49. W następnym roku obronił tytuł mistrzowski z czasem 01:47. Mistrzostwa Czech marsz republiki na 32,2 10 m trwał do 000 r., kiedy to Jaroslav Štork-Žofka z AC Sparta Praga zwyciężył na Strahovie (w tym 1938. miejsce w marszu na 4 km na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 50 r.) z czasem 1936:48. Warto wspomnieć rok 18,4, kiedy to odbyły się dwa Mistrzostwa, po pierwsze Mistrzostwa ČAU na Strahovie w Pradze i po drugie Mistrzostwa Federacji Pieszej w Karlínie, także w Pradze. Do tego czasu miejscem wyścigu była praska Letná.

W okresie Protektoratu piesi rywalizowali w marszu na 10 000 m w ramach Mistrzostw Czech i Moraw w Pradze na Strahovie. Najwięcej tytułów na tym dystansie zdobył w tym czasie Václav Balšán w koszulkach AC Sparta Praha, SK Sparta Michle i SK Jawa (5 razy, z najlepszym czasem 43:57,6), 1 raz zwyciężył Otakar Buhl z SK Slavia Praga.

Mistrzostwa Czech Marsz Republiki na 10 000 m odbył się później po wyzwoleniu ojczyzny w 1945 r., a jego zwycięzcą ponownie został Václav Balšán z czasem 43:36. Tytułu broni także w roku następnym. W 1947 roku zamiast Strahova stadionem Na Mrázovce w Pradze odbyły się mistrzostwa, a mistrzem został Jaroslav Oliva z Železáren Kladno z czasem 47:26,2. W 1948 roku tytuł mistrzowski na Strahovie wrócił w ręce Václava Balšána z Sokol Jawa Praga z czasem 47:22,5, którego obronił także rok później (44:42,4).

W 1950 roku Jindřich Malý z ATK wygrywa z czasem 49,44,6. W następnym roku miejscem wyścigu będzie Brno, a zwycięzcą po raz pierwszy zostaną najskuteczniejsze Czechy, czyli czeski pieszy, wspomniany już Josef Doležal z czasem 46:02,2. Tytułu bronił do 1954 roku, kiedy to (jak widać tylko chwilowo) zamyka się historia tej mistrzowskiej dyscypliny. Kolejne dwa lata (1952 i 1953) odbywały się na Strahovie, a w 1954 roku piesi po raz ostatni wzięli udział w Mistrzostwach Czech. republiki w biegu na 10 000 m w Vítkovicach (zwycięzca J. Doležala uzyskał czas 45:55,4, srebro wywalczył legendarny Václav Balšán, mający wówczas już 40 lat).

Nowoczesna (czyli XXI w.) historia tej mistrzowskiej dyscypliny w kategorii dorosłych zaczyna się pisać w bieżącym roku, a uczestnikom mistrzostw Rzeczypospolitej w chodzie na 21 10 m, które odbędą się 000 kwietnia 28 r. w Nowym Mieście nad Metují, aby z sukcesem kontynuować osiągnięcia swoich poprzedników.

Petr Brandejský Cup 2024 - tabela po 1. wyścigu

Biegi na 3 km i 5 km w WA Walking Golden Meet Chodzenie pod pachami Rok 2024 był także konkursem otwarcia XNUMX. edycji Memoriału Petra Brandejskiego. Po zeszłorocznym, premierowym roku, zarezerwowanym wyłącznie dla weteranów, w tym roku rywalizują wszystkie kategorie, a już pierwszy pomiar siły przyniósł ciekawe rezultaty. Czołowe miejsca w obu kategoriach w pierwszym wyścigu nadal zajmują zawodnicy zagraniczni.

Poniżej tabela pucharowa po pierwszym wyścigu w Poděbradach. Drugi wyścig z tej serii już się odbywa 1.5.2024 - Děčín-Hřensko-Děčín DHD w marszu 10 km po ścieżce (Propozycja poniżej w formacie .pdf).  

Stand des Brandejský Pokalwettbewerbes nach erstem Wettkampf Poděbrady Walking, Liegt unten, wie folgt vor. Zweite Bewerb der Serie findet schon am 1.5.2024 - Děčín-Hřensko-Děčín DHD 10 km Bahngehen  (Ausschreibung wie folgt w formacie .pdf) statt.

PROPOZYCJA DHD .pdf / AUSSCHREIBUNG DHD .pdf 

Przetwarzanie tabeli / Auswerten: František Párys // System punktacji / Punktsystem: Udo Schaeffer - www.geherpokal.de  

Petr Brandejský Cup 2024 - tabela po 1. wyścigu w Poděbradach

Na drużynowe WC Walking pojedzie młoda, siedmioosobowa drużyna oraz trener, który nie ma w nominacji ani jednego klienta!!! Światowa rzadkość!!!

XI edycja – 11 października 19 r., Stadion AC PRAGUE 2024, PRAGA 1890 – LIBEŇ

Kimberly García i Perseus Karlström zdominowali złote zawody światowego toru Poděbrady Walking, ustanawiając rekordy toru. Tytułów Czech na 20 km broniły Vít Hlaváč i Eliška Martínková. W pierwszej dziesiątce juniorów dominowała Ema Klimentová, trzecie miejsce zajął Albert Kukla.

WYNIKI

GALERIA ZDJĘĆ HONZA NEKULA

GALERIA ZDJĘĆ MIRIAM STEWART:

GALERIA ZDJĘĆ - 20km MĘŻCZYŹNI - CZĘŚĆ 1

GALERIA ZDJĘĆ - 20km MĘŻCZYŹNI - CZĘŚĆ 2

GALERIA ZDJĘĆ - 20km KOBIETY

GALERIA ZDJĘĆ - 10km MĘŻCZYŹNI U20, KOBIETY U20

GALERIA ZDJĘĆ - 3km, 5km MASTERS, U16

GALERIA ZDJĘĆ - 5km + 20km MISTRZOWIE

Kolumnada Zdrojowa gościła w sobotę 6.4. już 92. rok słynnego spotkania pieszego w Poděbradach. Ten rok był rekordowy pod wieloma względami. W roku olimpijskim tor uzdrowiskowy przyciągnął rekordową liczbę najlepszych piechurów, niestety pogoda również była rekordowa. Płonące słońce i 26cz, to zdecydowanie nie jest normalna kwietniowa pogoda.

Od piątku tor wyścigowy był ponownie doskonale przygotowany przez zespół złożony z Jana Reina, któremu zawsze wiernie towarzyszy jego żona Míla. Dziękuję za Twoją ofiarną pracę.

Dzień wyścigu rozpoczął się godzinę przed południem startem na dystansie 3 km. Po świetnej walce metę zwycięsko przekroczyła słowacka piesza Dominika Pernická (14:35), której na ostatnich 500 m udało się wyprzedzić wciąż nowicjusza wśród pieszych, utalentowanego biegacza i protegowanego Karela Ketnera Hynka Svobody. OR od Dudincé poprawił się o 2 sekundy do 14:39. Utalentowany chodziarz z Duchcova Slaměníka na mecie pojawił się na trzeciej pozycji, również w poprawionym OR – 15:43. Trzecim uczniem był Miroslav Myška (16:14), który ukończył z Noemi Maják z Kadaň. W klasie kobiet była druga i z wyścigu na wyścig jest coraz lepsza - 16:14 i zapewne wkrótce przekroczy granicę 16 minut. Trzecią uczennicą była Viktorie Vaňková i dla niej bieg w Poděbradach był oznaką najlepszego wyniku życiowego – 16:33.

Wśród młodych piechurów na uwagę zasługuje występ Kateřiny Kratochvílovej, młodej zawodniczki AC Rumburk, która po biegu nie wahała się i włączyła się do pracy na stacji odświeżania i zdecydowanie uzupełniała wodę dla dorosłych spacerowiczów. Brawo. Uczniowie wykazali się ogólnie solidnie opanowaną techniką i ładnymi występami.

Następnie piesi i kobiety przygotowywali się do wyścigu na 5-kilometrowej trasie. W wyścigu mieszanym zawodników U16 i Masters zaobserwowaliśmy wiele doskonałych występów. Niekwestionowanym zwycięzcą turnieju U16 był słowacki pieszy Lukáš Rosenbaum – 21:57. Dan Mochal z Liberca dobiegł do mety na drugim miejscu, ale świetny OR nie został zarejestrowany. Uzasadniona dyskwalifikacja nastąpiła bardzo szybko i Dan po raz pierwszy będzie musiał poczekać poniżej 23 minut. Trzeba przyznać, że zawodnik miał całą serię ostrzeżeń od 5 sędziów i na ostatnim okrążeniu zebrał 3 czerwone. Szkoda tylko, że w wyścigu juniorów nie zastosowano strefy karnej. Zostało to przygotowane i trudno zrozumieć, że nie ma ono zastosowania do rasy młodzieżowej, podczas gdy zasada ta została wprowadzona na początku właśnie ze względu na młodzież. Gdyby Mochal otrzymał karę 30 sekund, i tak dotarłby do OR i zajął piąte miejsce w wyścigu, rejestrując tym samym dyskwalifikację. Świetnie spisali się pozostali czescy juniorzy, z których na wyróżnienie zasługuje trio Plecháček – 23:59, Rösler – 24:22 i Vejvančický – 24:57. Wszyscy zademonstrowali LUB. Największy komplement należy się Vejvančickemu, który przez cały piątek pracował nad przygotowaniem toru, a w sobotę był już przed hotelem Libeňský o 7:30 i chętnie pomagał we wszystkim, co było potrzebne. Po wyścigu, podobnie jak Kratochvílová, udał się do jadalni i pomógł parze Reinów. Dziękuję!

Zwycięzcą wyścigu weteranów został zawodnik z Hongkongu Chun Hung Tse – 24:38. Najbardziej doświadczonymi zawodnikami na starcie byli Niemiec Bonness i niezłomny czeski weteran Standa Marek, obaj urodzeni w 1942 roku!!!

Najszybszą nastolatką była Slovenka Zámečníková, a wśród mistrzyń srebrny krok zrobiła Ivana Vranková z Opawy.

O godzinie 12:50 kobiety rozpoczęły bieg główny na dystansie 20 km. Terezy Ďurdiakovej nie było na starcie, usprawiedliwiła się względami zdrowotnymi, a udział 9. z Mistrzostw Świata w Budapeszcie na Igrzyska Olimpijskie w Paryżu nie jest na razie nawet teoretyczny.

Harkowa pogoda nie przeszkodziła faworytom, fenomenalnie zaprezentowała się główna faworytka Kimberly Gacia Leon z Peru, która w swoim pierwszym starcie w Poděbradach ustanowiła nowy rekord spotkania - 1:27:09. W drugiej połowie wyścigu była w stanie wyprzedzić włoską mistrzynię olimpijską Palmissano i Glendę Morejón. Zawodniczka z Ekwadoru pokazała wielkiego ducha walki, tracąc do Włochki 18 sekundy na 3 km, ale potem wystartowała i sięgnęła po srebro z czasem 1:27:21. Tym razem Włoszka zawiesiła na szyi brązowy medal z czasem 1:27:27. Aż 9 zawodniczek osiągnęło czas poniżej 1:30:00, a kolejne 2 były bardzo blisko przekroczenia tego limitu. Natychmiast z wyścigu wycofało się 16 zawodniczek, a warunki nie były najłatwiejsze.

Od początku wszyscy mieli duże oczekiwania wobec Eliški Martínkovej. Nasza numer jeden nie miała dnia i już na pierwszych kilometrach zeszła nieco poniżej 4:40/km poniżej oczekiwań. Stopniowo znacznie zwolniła,

Do mety dojechała bardzo rozczarowana czasem poniżej średniej 1:40:25. Wysiłek włożony w ukończenie wyścigu można docenić, wiele zawodniczek wolało dokończyć wyścig, gdy sprawy nie szły dobrze. Fakt, że nazwisko Eliščiny błyszczy już od jakiegoś czasu, choć jest bardzo słabe jak na jej poziom, świadczy o chwale Eliški na jej rodzimym torze. Jeśli sprawdza się powiedzenie „raz jesteś na dole, raz na górze”, to miejmy nadzieję, że za 14 dni w Antalyi Eliška będzie miała lepszy dzień i skutecznie powalczy o udział w sztafecie w Paryżu.

Štěpánka Pohlová Kučerová otrzymała koszulkę drużyny narodowej. Niestety, ten gest powinien był nastąpić wcześniej, w okresie, gdy Štěpánka była w szczytowej formie. Štěpánka, podobnie jak Eliška, zdecydowanie nie miała swojego dnia, ale ona również walczyła, jak mogła i dzielnie ukończyła bieg w czasie 1:55:26. Pilzneńskie małżeństwo Bakliková - Bugárová wykorzystało swój zły dzień. Obie dziewczyny szły ramię w ramię ze Štěpánką przez 12 km, po czym zaczęły się oddalać od Štěpánki. Bakliková wyprzedziła Bugárovą na ostatnim kilometrze i zdobyła srebrny medal mistrzostw w MČR - 1:52:55. Brązowa Bugárová, podobnie jak jej koleżanka, zdobyła nie tylko medal, ale także świetny OR – 1:53:00. Lenka Borovičková, weteranka i medalistka niedawnych zawodów ME Masters w Toruniu, minęła metę na 63. miejscu z czasem 2:07:56.

Choć wyścig kobiet był rozczarowaniem dla czeskich barw, w wyścigu mężczyzn wydarzyły się wspaniałe rzeczy.

Wszyscy wiemy, że Persy Karlström odniósł kolejne zwycięstwo. Nowy rekord toru 1:18:22 wydawał się niezwykle łatwy w porodzie i, jak powiedziała jego mama, był to sprawdzian, jak sobie radzi po zimie. Najlepsze jeszcze przed nami. W swoim pierwszym starcie o srebro ubiegał się medalista olimpijski po pięćdziesiątce, Kanadyjczyk Evan Dunfee, który nie krył entuzjazmu dla piękna toru w Podiebradach i świetnej organizacji. Brąz wywalczył Brazylijczyk Caio Bonfim. Nawet czwarty Francuz Bordier przekroczył barierę elity 1:20:00.

Czescy kibice wiele oczekiwali. Dla mężczyzn była to walka o nominację do Antalyi. Najlepsi z Poděbrad otrzymają prawo do walki o udział w igrzyskach olimpijskich w sztafecie z Elišką Martínkovą. Stawką był także tytuł mistrzowski i awans w rankingach EC w Rzymie. Vít Hlaváč uzyskał w tym roku czas 1:25:50, co po latach stanowiło OR na dystansie 20 km i czekaliśmy, co pokażą młodzi Morawianie i Zajíček. Chcieli uzyskać czas w okolicach 1:24:30, którego dawno nie było, Vítek celował w wynik poniżej 1:24:00. Już od pierwszych kilometrów wyścigu Vítek nabrał rozpędu i pokazał, jak ogromną motywacją jest dla niego rosnąca krajowa rywalizacja. Dodajmy OH i ustawiliśmy na doskonałą wydajność. W połowie toru miał prawie minutę przewagi nad duetem Morávek – Zajíček, zresztą w OR 41:17,1! Vítek walczył i w wieku 27 lat poprawił swój OR z tego roku o ponad 2 minuty z doskonałym czasem 1:23:38, pomimo niezwykle trudnego ostatniego kilometra. Takiego występu nie było tu od ponad 20 lat!!! Vítek słusznie wywalczył tytuł i szansę na start z Elišką w sztafecie w Antalyi. Trzeba przyznać, że Vítek to najlepszy wybór wśród naszych mężczyzn. Jest bardzo pewny technicznie, co w zaciętej walce może mieć duże znaczenie, poza tym jest urodzonym narciarzem długodystansowym, ma doświadczenie z trasy na dystansie 35 km, więc prawdopodobnie poradzi sobie na dwóch odcinkach po ok. 12 + 10 km lepsi od obu młodych mężczyzn. Jego poprawa prędkości jest zatem obietnicą na rok 2025, kiedy powróci do PŚ na 35 km.

Nawet jedyni 21-letni piesi Moravek i Zajíček nie muszą być smutni. Choć oczekiwali więcej i upalny dzień im nie odpowiadał, obaj spisali się znakomicie. Szli długo ramię w ramię, jednak po 13 km Zajíček zaczął przegrywać, a Moravek był wyraźnie za nim. Zaječek przeżywał kryzys, borykał się z problemami żołądkowymi, ale walczył i ostatecznie próbował dogonić Moráveka. Jednak Moravek obronił srebrny medal po raz drugi w życiu z czasem 1:25:47, tracąc zaledwie 23 sekund do swojego najlepszego występu Czech do lat 14. Po raz kolejny potwierdził limit dla Antalyi, gdy wyścig mu odpowiada, będzie na co czekać.

Trzeci Zajíček, oprócz zdobycia brązu, mógł cieszyć się z limitu dla Antalyi, a zwłaszcza z pierwszego czasu poniżej 1:26:00. Przełamał ten wynik o 6 sekund i biorąc pod uwagę, jak źle spisał się w wyścigu, czas 1:24:00 można potraktować bardzo poważnie. Gdyby obaj zawodnicy mogli to zrobić już w Antalyi, byłoby fantastycznie. Nasze znakomite trio zajęło czwarte miejsce w MU i do brązu brakowało tylko jednego miejsca! Reprezentacja mężczyzn, którą na przyszły rok uzupełni junior Kukla, to wielka obietnica dla przyszłorocznej drużyny pieszej EC, której gospodarzem ponownie będą Podebrady.

Dobra wiadomość dla Moráveka, który słusznie został DQ w Dudince, jest taki, że podobnie jak Vítek otrzymał od sędziów tylko jedną żółtą kartkę. Widać, że dużo pracuje nad techniką. Następnie Adam Zajíček spisał się znakomicie technicznie, co z pewnością nie miało miejsca w jego przypadku w przeszłości. Dobra robota, panowie.

Ze swojego występu zadowolony mógł być czwarty w tabeli MČR Lukáš Gdula. Wynik 1:28:24 jest jego najlepszym wynikiem od 4 lat. Rosťa Kolář była piąta, Jaromír Hloch swój pierwszy wyścig poza MČR ukończył w czasie 1:43:13. Malys nie ukończył wyścigu, Pšenička zrezygnował po trzech propozycjach. Jeśli uda mu się opanować technikę, a osobiście mogę powiedzieć, że choć nadal nie jest ona optymalna, to dla mnie była znacznie lepsza niż w Dudince, to z pewnością będzie ciekawym krajowym zawodnikiem. Fizycznie jest dobrze przygotowany. Choć odwiedził także PZ w Dudincach, to go ukończył. Nie warto było kontynuować tego wymagającego sobotniego dnia po tym, jak został wysłany do PZ. Miejmy nadzieję, że się nie zniechęci, sędzia Nedvídek chętnie doradzi mu, jeśli zwróci się do niego w innym momencie niż w momencie rozstrzygania wyścigu.

Biegu nie ukończył nawet Josef Smola, miłośnik pieszych wędrówek i wielki zwolennik naszej dyscypliny. Pomimo ciężkich treningów, w jego wieku limit 16 km jest bardzo wymagający i niestety nierealny w danych warunkach klimatycznych w wieku 60 lat. Zajmuje 1. miejsce pod względem waleczności*.

Następnie swoje zmagania rozpoczęły juniorki. Od początku wyścigu na czele wyścigu znajdowała się Ema Klimentová, a tempo nadawała Hiszpanka Ventura. Ema wystartowała po siedmiu kilometrach i wyprzedziła Hiszpankę. Osiągnęła świetny OR wynoszący 47:37 i już w Antayli będzie miała okazję powalczyć o dalszą poprawę i limit na PŚ w Limie (47:00). Za nią w innej grupie znalazła się Alžběta Franklová. Do reprezentantki Słowacji brakowało jej zaledwie 2 sekundy, a z czasem 49:20 zajęła siódme miejsce. Suma miejsc zapewniła zwycięstwo dziewczętom MU! Gratulacje. Koszulka reprezentacji narodowej miała na sobie także Lucie Krinwaldová z Mladá Boleslav. Na pierwszych kilometrach ruszyła ostro, jednak nadmierna motywacja nie opłaciła się i druga połowa wyścigu przebiegała już znacznie wolniej. Nie miała wiele do stracenia i spróbowała. Pewnie nie będzie usatysfakcjonowana występem, ale z pewnością jest to lekcja na następny raz.

Nawet wśród juniorów nasi zawodnicy spisali się nieźle. Albert Kukla aspirował do TOP 5 i nawet przerósł oczekiwania. Od początku dzielnie szedł z najlepszymi, walczył i choć w końcówce nie wystarczył, udało mu się pobić wartościowy rekord życiowy 42:44 i przede wszystkim świetne trzecie miejsce! Zwyciężył Francuz Chenuet (42:15), a drugie miejsce zajął Niemiec Richardt (42:21). Albert miał już pewien udział w Antalyi, kolejnym celem będzie próba występu w Limie. Jednak limit 42:00 jest naprawdę wymagający. Świetnie zaprezentował się także Vojta Novák, który debiutuje w kategorii juniorów i swoim występem de facto kopiuje ubiegłoroczne wyniki Kukli. Pokazał także postęp osobisty, zajmując 46. miejsce z czasem 26:11, a doskonały występ zapewnił naszym juniorom srebrne medale wśród drużyn MU. Zwyciężyła drużyna Francji, brąz zdobyli hiszpańscy piesi. Peroutka z Dukli w drużynie zajęła trzecie miejsce. Przekonująco oddał swoją pierwszą dziesiątkę w czasie 54:24 i potwierdził dalszą poprawę. Bieg ukończył także inny junior, Gloser, który również znalazł się w pierwszej dziesiątce poniżej 60 min – 58:32. To cieszy, miejmy świadomość, że w zeszłym roku Junior MCR został odwołany, bo zgłosił się tylko Kukla. 4 potencjalnych zawodników to zdecydowanie poprawa.

Za nami wspaniały wyścig w Poděbradach. Przyniosło to świetne występy większości czeskich reprezentantów i krajowe sukcesy pomiędzy zespołami. Sukcesy juniorów są jednak także ostrzeżeniem. Obie zawodniczki w przyszłym roku przejdą do kategorii kobiet, a różnica w wynikach między nimi jest duża. Trenerka kadry narodowej ma trudne zadanie, jeśli chodzi o współpracę z innymi dziewczynami, przed nami kolejne mistrzostwa drużynowe na własnym boisku, a ona lepiej obserwuje zawody, gdy mamy tam naszą reprezentację. Peroutek będzie mógł uzupełnić Nováka, jeśli będzie nadal pracował nad sobą i np. skorzystał z pomocy Karela Ketnera.

Wyścig w Poděbradach zadecydował także o ostatecznym składzie kadry na PŚ Turcji za 2 tygodnie.

W sztafecie będą nas reprezentować Vít Hlaváč i Eliška Martínková, w biegu na 20 km mężczyzn Jaromír Morávek i Adam Zajíček będą nas reprezentować. W kategorii juniorów wystartują Albert Kukla, Ema Klimentová i Alžběta Franklová. Życzymy wszystkim zalewu osobistych występów, zrealizowanych limitów szczytów sezonu na różnych poziomach, a przede wszystkim nominacji olimpijskiej dla naszej sztafety.